Escaperoom De Twirre Friesland

Dit verhaal speelt zich af  op het skutsje van Jan en Sjut. Ze waren pas getrouwd en werkten hard om vracht met hun skûtsje te vervoeren. Er was één probleem. Sjoerdtje was nogal bijgelovig, en ze moesten over de Langesleatten als ze de kortste weg naar Leeuwarden kozen. En in die wereld, met veel bosjes op de kant, huisde de Langsleattemer Man, een spookfiguur. Die had al menig Earnewâldster bij de kladden gehad, vooral als het mistig was of als in de wintermaanden de zon vroeg onderging en er af en toe nog een eenzame schaatser langs kwam.

Eigenlijk durfde Sjoerdtje niet over de Langesleatten, al helemaal niet toen ze een zoontje hadden gekregen, de jonge Rienk. Maar om nou altijd via een omweg in Leeuwarden te komen, dat vond Jan gekkenwerk. Daarom maakte hij aan boord een plekje waar ze Rienk konden verbergen en allemaal puzzels die alleen hij en Sjoerdtje zouden kunnen oplossen. Voor het geval de Langsleattemer Man zou langskomen en hen iets aandoen.

Maar op een avond in de vroege winter van 1902 kwamen ze uit Leeuwarden terug naar Earnewâld, en sloeg het noodlot toe. Het skûtsje was ingevroren in het grondijs. Dat zie je van bovenaf niet, maar het is er wel. Het groeit bij invallende vorst soms vanaf de bodem naar boven. Alles wat zich tussen bodem en wateroppervlak bevindt, kan erdoor verrast worden, of het nu vissen zijn, watervogels of schepen.

 Er moest hulp komen en snel ook. Toen de hulptroepen eindelijk bij het schip aankwamen, was daar niemand aan boord. Dus riepen ze: ‘Jan! Jan, wêr biste!’ En ‘Sjoerdtsje, jou lûd!’ Ineens vond iemand Sjoerdtje half in de modder vastgezogen vlak bij de kant. Ze was half bewusteloos en kon alleen nog mompelen: ‘Rienk. Help Rienk derút!’

Voor de hulptroepen was het wel duidelijk hoe ernstig de situatie was: “Ze zagen dat het schip zinkende was en wisten dat ergens Rienk nog aan boord moest wezen”.

Maar hoe moesten ze de roef inkomen, alles zat op slot. Ze moesten Rienk binnen het uur gevonden hebben, want anders zinkt het schip helemaal naar de bodem. En wie weet wat dan ons droeve lot is, en dat van hem.